-
1 προς-στάζω
προς-στάζω (s. στάζω), dor. ποτιστ., noch dazu tröpfeln, träufeln; übertr., verleihen, τοῖς αἰδοία ποτιστάζει Χάρις μορφάν, Pind. Ol. 6, 76; μαλϑακᾷ φωνᾷ ποτιστάζων ὄαρον, P. 4, 137.
-
2 περι-τέμνω
περι-τέμνω (s. τέμνω), ion. u. ep. περιτάμνω, auch περιτμήγω, 1) umschneiden, rings beschneiden; Hes. O. 572; βραχίονας περιτάμνονται, sie zerschneiden sich rings die Arme, Her. 4, 71; beschneiden, τὰ αἰδοῖα περιτάμνονται, Her. 2, 36. 104; u. so LXX u. N. T.; übertr., πανταχόϑεν περιτέμνεται αὐτοῦ ἡ ἀρχή, Pol. 23, 13, 2. – 2) ringsum abschneiden, einschließen, med., βοῠς περιταμνόμενος, die Rinder für sich abschneidend und einschließend, um sie sich zuzueignen, d. i. sie zusammen- und wegtreibend, Od. 11, 402. 24, 112; so pass., περιταμνόμενοι γῆν πολλήν, Her. 4, 159, = στερισκόμενοι, eines großen Stückes Land beraubt; Xen. Cyr. 5, 4, 8; einzeln bei Sp.
-
3 παλάσσω
παλάσσω, 1) besprengen, bespritzen, u. dah. besudeln, verunreinigen (vgl. παλύνω); καί τιν' ὀΐω αἵματί τ' ἐγκεφάλῳ τε παλαξέμεν οὖδας, Od. 13, 395; häufiger im pass., παλάσσετο δ' αἵματι ϑώρηξ Il. 3, 100, λύϑρῳ δ' ἐπαλάσσετο χεῖρας ἀάπ τους 11, 169, αἵματι καὶ λύϑρῳ πεπαλαγμένος Od. 22, 402; μηδ' αἰδοῖα γονῇ πεπαλαγμένος, Hes. O. 735; auch ἐγκέφαλος πεπάλακτο, das Gehirn war umhergespritzt, Il. 11, 98. 12, 186; sp. D., wie Ap. Rh. 3, 1046; Callim. Lav. Pall. 7 u. A. in allgemeinerer Bdtg, benetzen, bestreichen; sogar πεπάλακτο κεραυνῷ, = ἐπέπληκτο, Callim. Del. 78. – 2) mit πάλλω zusammenhangend, loofen, nur im perf. pass. mit akt. Bdta, κλήρῳ πεπάλαχϑε Il. 7, 171, αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κλήρῳ πεπαλάχϑαι ἄνωγον Od. 9, 331 (Bekk. πεπάλασϑε, πεπαλάσϑαι, nach Scholl. u. E. M. 661, 4); danach sagt Ap. Rh. 1, 358 πεπάλαχϑε κατὰ κληῖδας ἐρετμά. – (Die Grundbdtg ist also wohl schwingen, πάλλω, welche Bewegung auch beim Sprengen, Spritzen angewendet wird.)
-
4 μετα-τίθημι
μετα-τίθημι (s. τίϑημι), 1) dazwischen stellen, bringen, τῷ κ' οὔτι τόσον κέλαδον μετέϑηκεν, er hätte nicht so viel Lärm unter uns erregt, 18, 402. – 2) verfolgen, umstellen, umändern; pass., μετετέϑην εὐβουλίᾳ, Eur. I. A. 388; μετατίϑησιν αὐτῶν τὰ αἰδοῖα εἰς τὸ πρόσϑεν, Plat. Conv. 191 b, öfter; auch pass., ἀντὶ ποίων ποῖα μετατεϑέντα εὐδαίμονα τὴν πόλιν ἀπεργάζοιτ' ἄν, Legg. III, 683 b; vgl. προφάσεις ἀντὶ τῶν ἀληϑῶν ψευδεῖς μεταϑείς, Dem. 18, 225; versetzen, Xen. Mem. 3, 14, 6; μετατιϑέναι τι ἐν τῇ λέξει, Arist. rhet. 1, 9; τῶν ὅλων οὐδέν τι μετέϑηκαν, Pol. 1, 63, 2; πρὸς τὸ βέλτιον τοὺς ἁμαρτάνοντας, 5, 12, 3; auch τὰς πατρίδας ἀπό τινων πρὸς ἑτέρας συμμαχίας, 17, 13, 5, zu anderen Bündnissen verleiten; Sp., wie Luc. Charid. 19. – Med. für sich umsetzen, verändern, τὸ κείνων κακὸν τῷδε κέρδος μετατιϑέμενος, Soph. Phil. 511, wo der Schol. erkl. τὸ ἐκείνους λυποῦν τούτῳ κέρδος μεταποιῶν; ταχὺς μετέϑου λύσσαν, Eur. Or. 254; σμικρὸν γάρ τι μετατίϑεμαι, Plat. Theag. 122 c, wie Theaet. 197 b; τὴν γνώμην, Her. 7, 18; bes. auch seine Meinung ändern u. etwas Anderes behaupten, ἀλλὰ μεταϑώμεϑα Plat. Rep. I, 334 e, ὕστερον γὰρ ἐξέσται ἡμῖν καὶ μεταϑέσϑαι, ἢν μή τι ἀρέσκῃ Thuc. 8, 53, μετατίϑεμαι τὰ εἰρημένα Xen. Mem. 4, 2, 18; νόμους, 4, 4, 14, τὴν ἄγνοιαν, seinen Irrthum wieder gut machen, Pol. 11, 25, 10; μεταϑέσϑαι πρὸς τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν, zur Partei der Römer übertreten, 26, 2, 6, vgl. 3, 111, 8; Luc. erkl. es durch ἐπανορϑοῦν, Cynic. 18; – ὁ μεταϑέμενος heißt der Philosoph, der von einer Sekte zur andern übergetreten ist, D. L. 7, 37. 166; Ath. VII, 281 d.
-
5 διά-ζωμα
διά-ζωμα, τό, 1) der Gürtel, περὶ τὰ αἰδοῖα Thuc. 1. 6; Luc. Alex. 13. – 2) bei Arist. part. anim. 3, 10 = διάφραγμα, Zwerchfell; die Gegend des Leibes über den Hüften, wo man sich gürtet, Arist.; dah. = ein schmaler Landstrich, Plut. Phoc. 13. Uebh. – 8) jedes Band, Streif, Plut.; eine schmale Abtheilung im Theater, Vitruv. – 4) bei Plut. Pericl. 13 und Theophr. die Verbindung einer obern u. untern Säulenreihe, Karnieß; aber bei Ath. V, 205 c der Fries, wo wie an einigen Stellen in Plut. διάζωσμα steht.
-
6 νίδες
νίδες, nach Suid. u. Phot. αἰδοῖα ἢ ὀρχίδια παιδίων.
-
7 αἰδοῖος
αἰδοῖος ( αἰδώς), 1) ehrwürdig, von Vornehmeren u. im Schutz der Götter Stehenden, βασιλεύς Il. 4, 402, ἑκυρά 22, 451, ξεῖνοι Od, 19, 316, ἄλοχοι Il. 21, 460, ταμίη Od. 1, 139, mit φίλος verb. 19, 254, mit δεινός 14, 234, φίλος πάντεσσι γένοιτο δεινός τ' αἰδοῖός τε 8, 22; Plat. Theaetet. 183 e; παρϑένος κυδρή τ' αἰδοίη τε Hes. O. 257. Aehnl. Pind. und Aesch., Ζεύς Suppl. 189, πόσις Ag. 586. – 2) verschämt, blöde, ἀλήτης Od. 17, 578; wie Plat. Legg. XII, 943 e; Aesch. Suppl. 28; ἔπη 191; πρόξενος 486, mitleidig; – τὸ αἰδοῖον ϑαλάσσιον, ein Meerthier, Nic. Ath. III, 105 c. – Comp. αἰδοιότερος Od. 11, 360; αἰδοιότατον γέρας Pind. P. 5, 18, αἰδοιέστατος Ol. 3, 42. – Das Neutrum τὸ αἰδοῖον und häufiger τὰ αἰδοῖα das Schamglied, die Scham, Il. 13, 568 Hes. O. 731; von Frauen Her. 1, 108 u. öfter in Prosa. – Adv. αἰδοίως Od. 19, 243.
-
8 ἀνδρο-σάθης
ἀνδρο-σάθης, Suid., Eust.; u. ἀνδροσάθων, B. A. 394 ὁ μεγάλα ἔχων ἀνδρὸς αἰδοῖα.
См. также в других словарях:
αἰδοῖα — αἰδοῖον privy parts neut nom/voc/acc pl αἰδοῖος having a claim to regard neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοία — αἰδοί̱ᾱ , αἰδοῖος having a claim to regard fem nom/voc/acc dual αἰδοί̱ᾱ , αἰδοῖος having a claim to regard fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ONOBALA — amnis siciliae, de quo sic Vir magnus, de Phoen. Colon. l. 1. c. 28. Prope Tauromenium, inquit, est amnis Tauromenius. quem Appianus appellat Onobalem: Παρέπλει, inquit, τὸν ποταμὸν τὸν Ὀνοβάλαν, καὶ τὸ ἱερὸν τὸ Ἀφροδίσιον, καὶ ὡρμτσατο εἰσ τὴν… … Hofmann J. Lexicon universale
αιδοιολείκτης — αἰδοιολείκτης, ο (Α) αυτός που λείχει, που γλείφει τα αιδοία. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰδοῖα + λείκτης < λείχω «γλείφω»] … Dictionary of Greek
Agdistis — (Gr. polytonic|Ἀγδίστις) was a deity of Greek, Roman and Anatolian mythology, possessing both male and female sexual organs, connected with the Phrygian worship of Attis and Cybele.Citation last = Schmitz | first = Leonhard | author link = |… … Wikipedia
DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… … Hofmann J. Lexicon universale
PUBES — apud Statium, l. 5. Sylv. 2. v. 68. Quem non corrumpit pubes effrena prima pubertas est. Hanc in venialibus servis quomodo averterint olim Manciparii, ut eos velut nondum puberes carius venderent, exponit Plin. l. 21. c. 26. Hyacinthus radix est… … Hofmann J. Lexicon universale
SARDANAPALUS — Assyriis Thonos Concoleros, A. M. 3215. secundum quosdam, 3158. secundum alios, ultimus Assyriorum rex, tricessmus a Nino, omni libidinis mollitieique genere effeminatissimus: adeo, ut non erubuerit inter scortorum greges nere, et muliebri habitu … Hofmann J. Lexicon universale
TURPIA — in receslu quidem omnia erant Gentilium sacra; Interim quae etiam in fronte talia eslent, non erubuêre Veteres, Romani inprimis, divinitate donare: Infames nempe meretrices, Cloacinam, Pavorem, Febrem, Pallorem, Rubiginem, Fornacem, Lupam, Faunam … Hofmann J. Lexicon universale
αιδοίο — Τα γεννητικά όργανα της γυναίκας. Περιλαμβάνει τα εξωτερικά γεννητικά της όργανα, δηλαδή το εφηβαίο ή όρος της Αφροδίτης, τα μεγάλα και τα μικρά χείλη (ή νύμφες), μεταξύ των οποίων βρίσκεται ο πρόδομος, η κλειτορίδα, το έξω στόμιο της ουρήθρας,… … Dictionary of Greek
αιδοιίτιδα — Φλεγμονή του βλεννογόνου των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η φλεγμονή αυτή οφείλεται στην εγκατάσταση και τον πολλαπλασιασμό μικροβίων στο πλακώδες επιθήλιο του αιδοίου και οφείλεται είτε σε τραυματισμό (ρήξη του υμένα, αυνανισμός κ … Dictionary of Greek
